Kierunki badań

Problematyka badawcza jednostki w głównej mierze kształtowana jest przez specyfikę nauczanych języków obcych. Można wyróżnić, zatem, blok zagadnień literaturoznawczych, zmierzających do wyjaśnienia i określenia specyfiki rosyjskiego procesu historycznoliterackiego oraz jego wpływu na rozwój twórczości literackiej okresu współczesnego; komparatystyka literacka oraz problematyka filozofii, poetyki, a także recepcji literatur słowiańskich na emigracji; aspekty niemieckojęzycznej literatury XVIII-XXI wieku w kontekście literatury krajów europejskich. Są to badania ciągłe, które w ostatnim okresie poszerzono o nowe aspekty badań literacko-kulturoznawczych, koncentrujących się na zagadnieniach związków historyczno-kulturowych Europy Wschodniej i Zachodniej na przykładzie stosunków polsko-niemieckich.

W zakresie badań lingwistycznych zasadniczą rolę odgrywają zagadnienia unifikacji systemów językowych, problemy internacjonalizacji oraz integracji ze szczególnym uwzględnieniem słownictwa specjalistycznego. Jednym z ważniejszych kierunków specjalizacyjnych jest aspekt konfrontatywnych, funkcjonalnych i pragmatycznych badań w zakresie gramatyki, leksykologii oraz semantyki w sferze języka niemieckiego i rosyjskiego. W kontekście kultury masowej natomiast analizowana jest problematyka dyskursu językowego, ekwiwalencji przekładowej, zagadnienie żargonizacji i kolokwializacji poszczególnych języków obcych.

Do specjalizacji naukowych, kształtujących trzeci blok zagadnień, należą problemy językoznawstwa stosowanego, głównie akwizycji języka, w tym: kategoria refleksyjności w kształceniu filologicznym: refleksyjne uczenie się języka i treści kulturowo-historycznych.

Wymieniona tematyka badawcza w dużej mierze stanowi przedmiot dociekań naukowych i zasadniczy krąg analityczny organizowanych przez Katedrę Neofilologii i Katedrę Filologii Angielskiej konferencji – głównie cyklicznej Międzynarodowej Konferencji Naukowej Wschód-Zachód. Dialog języków i kultur.